Γράφει ο Κίμων Ε. Φουντούλης
Ως «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» θα πάρει το δρόμο της απόσυρσης από την επικαιρότητα ένα ακόμη περιστατικό δολοφονίας.
Μία ακόμη αφαίρεση ζωής στη χώρα που οι συντεταγμένη Πολιτεία έχει καταργήσει τη θανατική ποινή. Που μετέτρεψε σε ισόβια ακόμη και τις θανατικές ποινές των πρωταίτιων της Χούντας, δίνοντας μάθημα σεβασμού και επιείκειας ακόμη και στους προδότες της πατρίδας.
Η κοινωνία μας επέλεξε να καταργήσει ένα επάγγελμα ή/και ένα καθήκον: του δήμιου.
Προ ετών όταν παροξύνθηκε η δράση τρομοκρατών, προτάχθηκε η καταδίκη, η αποδοκιμασία των δολοφονιών, εμπρησμών, εκρήξεων και άλλων πράξεων.
Ποιος πολιτικός φορέας έχει εκφράσει τη καταδίκη του εμφατικά, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία συζητήσεων, ερευνών, παράθεσης ιστορικών στοιχείων για τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, ακόμη και κατά πρώην ή/και νυν συμμέτοχων σε αυτό; Χρειάζεται;
Σε ποιο δημοτικό συμβούλιο αναλήφθηκε πρωτοβουλία αποδοκιμασίας της «προστασίας», της γάγγραινας του χώρου της αναψυχής και όχι μόνο;
Ή/και αποδοκιμασίας του πρότυπου του μάγκα/νταή/προστάτη/νταβατζή/ «επιχειρηματία»/ «αθλητή», που προβάλλεται και συχνά χαίρει ευρείας ανοχής αν όχι αποδοχής; Χρειάζεται;
Ποια είναι η μέριμνα της πολιτείας για τους οικείους των δολοφονημένων; Χρειάζεται;
Κίμων Ε. Φουντούλης